با افزایش روزافزون انتشار و حضور در فضاهای مشترک مانند، به عنوان مثال، مراکز سلامتی، مسئله ایمنی در استفاده از صابون های سنتی در مقایسه با صابون مایع اخیراً مجدداً مطرح شده است، در واقع این ترس گسترده وجود دارد که شستن دست ها با یک تکه صابون که قبلاً توسط دیگران استفاده شده است می تواند باعث انتقال عفونت شود.
با این حال، این ترس بی اساس است و چند روز پیش دکتر. ریچارد کلاسکو (عضو دپارتمان فوریت های پزشکی دانشکده پزشکی هاروارد) که در صفحات نیویورک تایمز بار دیگر تاکید کرد که صابون پن لدورا توانایی انتقال بیماری را ندارد و استفاده از آن حتی خطری برای سلامتی ندارد. اگر در مکان های بسیار محبوب مانند مراکز سلامتی اتفاق بیفتد و مطالعات متعددی که در پنجاه سال گذشته انجام شده است این را ثابت می کند.
دقیق ترین مطالعه در مورد این موضوع در سال 1965 منتشر شد. دانشمندان مجموعه ای از آزمایش ها را انجام دادند که در آن آنها عمدا دستان خود را با حدود پنج میلیارد باکتری، سویه های بیماری زا مانند استافیلوکوک و اشریشیا کلی آلوده کردند.
پس از آلودگی، هر کدام از آنها دست های خود را با یک تکه صابون شستند و با همان تخته یک فرد غیرآلوده دوم خود را شست. خوب، هیچ انتقال باکتری بین دو مورد وجود نداشت، بنابراین محققان به این نتیجه رسیدند که ‹‹ سطح باکتری‌هایی که می‌توانند روی صابون‌ها، حتی در شرایط شدید استفاده (استفاده زیاد، ظروف صابون بدون زهکشی ضعیف، و غیره)، خطری برای سلامتی محسوب نمی شود››.
در سال 1988 یک سازنده صابون مطالعه دیگری را سفارش داد که اساساً این نتایج را تأیید کرد. دانشمندان اشریشیا کلی و سودوموناس را در قالب‌های صابون تلقیح کردند و از 16 نفر خواستند دست‌های خود را با آنها بشویند، اما پس از شست‌وشو، هیچ یک از آنها سطوح قابل تشخیص باکتری را نشان ندادند. بنابراین دانشمندان به این نتیجه رسیدند که ‹‹در شستشوی روزانه دست‌ها با نوارهای صابونی که قبلاً استفاده شده‌اند، خطر بسیار کم است››.
از آن زمان، مطالعات گاه به گاه وجود باکتری های محیطی را بر روی قطعات صابون ثبت کرده اند، اما هیچ کدام نشان نداده اند که آنها منبع عفونت هستند. برعکس، مطالعات اخیر همچنان توانایی یک صابون ساده را برای مبارزه با عفونت، حتی در هنگام شیوع عفونت‌های جدی مانند ویروس ابولا، نشان می‌دهد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.