سطلها و بشکه فلزی استیل دو ظروف ذخیرهسازی هستند که عملکرد مشابهی دارند، اما از نظر ظرفیت و اجزای مورد استفاده برای ساخت آنها متفاوت است.
توجه داشته باشید که سطلها تنها ۷ گالن یا کمتر را در خود جای میدهند، در حالی که درامهای فولادی میتوانند بسیار بیشتر را در خود جای دهند. همچنین، هر چه اندازه گیج مواد بیشتر باشد، نازکتر است.
سطل ها از فلز 22-24 ساخته شده اند در حالی که طبل های فولادی از گیج 20 تشکیل شده اند و آنها را قوی تر می کند. سطل ها معمولاً دارای دسته ها یا دسته هایی هستند که به راحتی حمل می شوند در حالی که طبل ها چنین نیستند.
بسیاری از اجزایی که یک درام فولادی را تشکیل می دهند که طراحی بسیار پیچیده تری است. مواردی مانند اتصالات در واقع بخشی از هر مورد هستند، اگرچه در هر دو تصویر برچسب گذاری نشده اند.
اجزای دیگر عبارتند از گوش هایی که به قوطی یا سطل برای نگه داشتن وثیقه ها/دسته ها متصل می شوند. مهرهها (حلقههای غلتان)، که فرورفتگیهای گرد روی سطح ظرف برای بهبود عملکرد آن و صدای زنگ، که نوعی «لپ» در بالا یا پایین سطل یا طبل است.
تمام ظروف فلزی باید استانداردهای خاصی را رعایت کنند. مهمترین آنها رعایت مقررات سازمان ملل است. چنین مقرراتی الزام میکند که سطلها و بشکههای فولادی مورد استفاده در ایالات متحده باید با استانداردهای وزارت حملونقل مطابقت داشته باشند.
اگر قرار است در حمل و نقل مواد خطرناک استفاده شوند (استانداردهای بستهبندی عملکرد محور مقررات مقررات مواد خطرناک).
برای تولید درام های فولادی، کارخانه ها این فرآیند را در مرحله شکل گیری کامل می کنند. برای شروع، ورق فلزی که در ساخت هر درام استفاده میشود وارد یک آسیاب لبهای میشود.
دستگاهی که ورقها را از لبههای ناهموار پاک میکند و در عوض آنها را صاف میکند. سپس ورق های فولادی وارد یک خم کن که دارای یک قالب استوانه ای است، به خم شدن و خم شدن فلز ادامه می دهد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.